Wyłamywanie się z szablonu, czyli nie chcę być taka jak wszyscy...

Od zawsze zastanawiałam się dlaczego ludzie wyróżniający się są odmieńcami, a odrębność postrzegana jest jako wariactwo, niezgodność... jako coś złego.

Czym jest inność? Czy bycie innym jest złe? Dlaczego ludzie nie chcą się niczym wyróżniać?


Śmiejecie się ze mnie, bo jestem inny. Ja śmieję się z was, bo wszyscy jesteście tacy sami. 
~Jonathan Davis

"Natura ludzka musi zawsze coś podziwiać, różnice są tylko w odcieniach"

Poniższy felieton to moja praca konkursowa napisana na Ogólnopolski Konkurs na Felieton organizowanym przez LO Nr XII we Wrocławiu (2013). W mojej pracy ustosunkowuję się do bałwochwalstwa, pogoni za modą oraz potrzebą człowieka, by ciągle się czymś zachwycać - nie istotne czym, byle się zachwycać...

Felieton był dla mnie wtedy dużym wyzwaniem, jednak jako nieliczna znalazłam się we Wrocławiu jako finalistka konkursu, a moje nazwisko pojawiło się w pamiątkowej książce ;)
Zwracam uwagę, że był to rok 2013, a więc miałam wtedy piętnaście lat - proszę o wyrozumiałość ;)

„Natura ludzka musi zawsze coś podziwiać; różnice są tylko w odcieniach.”

„Życie jest jak pudełko czekoladek. Nigdy    nie wiesz, na co trafisz”. Znamy ten cytat z filmu „Forrest Gump”. Tak samo rzecz się ma z obiektami do podziwiania. Niby nie wiesz na co trafisz, ale co z tego? Przecież spodoba Ci się mimo wszystko.

Urozmaicona ścieżka życia prowadzi przez lasy, doliny, góry i rzeki.  Amplituda egzystencji jest oscyloskopem, który pokazuje tępo i zróżnicowanie jej przebiegu. Na zmianę umiarkowane i przyspieszone, znów umiarkowane, przyspieszone i umiarkowane, i umiarkowane, i przyspieszone… i tak bez końca. Prawdę mówiąc, żyjemy na wielkiej kolejce górskiej. Powoli wjeżdżamy na szczyt, cieszymy się niebem, po czym z impetem dotykamy ziemi. Zataczamy koła, mijamy ściany labiryntu, aby wyjść na prostą.