"Księga o niewidzialnym" to zbiór pięciu opowieści francuskiego dramaturga i eseisty, Erica-Emmanuela Schmitta. W swoich historiach porusza on tematy egzystencjalne - opowiada o miłości, tęsknocie, niepewności, porzuceniu. Poniżej krótkie streszczenia każdej opowieści i opinia o książce.
1. "Milarepa"
Przy pierwszym opowiadaniu, "Milarepie", miałam mieszane uczucia. Odczuwałam silną chęć zamknięcia książki i odłożenia jej na półkę. Brak spójności, przeskoki w czasie i narracyjny chaos. Co mnie powstrzymało? Przesłanie, jakie niosła za sobą ta historia.
Opowiada ona o Simonie, który, jak się okazuje, jest wcieleniem Svastiki, który za każdym razem przeżywa ten sam sen, dręczący go od wielu wcieleń.
Milarepa jako młody chłopiec traci ojca. Razem z siostrą i matką są traktowani jak niewolnicy przez stryja, Svastikę, który obiecał nieżyjącemu już ojcu, że zaopiekuje się jego bliskimi. Kiedy rodzina stryja bawi się na kolejnej z wyprawianych przez niego uczt, za sprawą Milarepy dochodzi do podpalenia posiadłości. Ginie wiele osób.
Dręczące chłopaka wyrzuty sumienia i obawa przed karmą sprawiają, że oddaje się on medytacji i modlitwie. Rozpoczyna naukę u Marpy. Medytuje. Jest poddawany próbom, które ostatecznie przechodzi pomyślnie. Mimo niezbyt dobrego początku, ostatecznie zaintrygował mnie ten fragment. Płynie z niego nauka o przebaczaniu i wewnętrznej sile człowieka, ale także pokazuje do czego jest zdolny człowiek.
2. "Pan Ibrahim i kwiaty Koranu"
Druga opowieść odrobinę bardziej przypadła mi do gustu. "Pan Ibrahim i kwiaty Koranu" to historia małego Mojżesza, który opuszczony przez matkę, wychowywany był przez ojca adwokata, oszczędnego w słowach i emocjach, stale porównującego go do brata, Popola, który rzekomo został przy matce. Mojżesz (Momo) zaprzyjaźnia z panem Ibrahimem, sprzedawcą ze sklepiku "u Araba" (bo "u Araba [...], to znaczy otwarte od ósmej rano do północy, a nawet w niedzielę."). Mężczyzna opowiada mu o, jak go nazywa, swoim Koranie. Po śmierci jego ojca, adoptuje chłopaka i zabiera w podróż do "swojego morza". To wzruszająca opowieść o potrzebie bliskości, o wierze i dobroci serca. Płynie z niej nauka o tym, czym jest miłość, bezinteresowność i czyste serce.
3. "Oskar i pani Róża"
"Oskar i pani Róża" to powieść epistolarna, oprócz standardowej narracji spotykamy także listy, które Oskar pisał do Boga. To zdecydowanie moja ulubiona historia spośród znajdujących się w tej książce. Bardzo wzruszająca i skłaniająca do refleksji. Opowiada o śmiertelnie chorym chłopcu, który zawiedziony postawą dorosłych. Jest znacznie dojrzalszy, niż wskazywałby na to jego wiek, dobrze rozumie, w jakiej sytuacji się znajduje i jest zniesmaczony tym, że dorośli traktują go jak porcelanową laleczkę. Zaprzyjaźnia się z panią Różą, którą nazywa ciocią, i która jako jedyna zdaje się go rozumieć. Dzięki niej spędza też cudowne święta, z rodziną, którzy na moment zapominają o troskach i bólu. Ostatnie dni swojego życia chłopak spędza na zaprzyjaźnianiu się z Bogiem. Pani Róża oswoiła chłopca ze śmiercią. Oskar udawał, że każdy dzień to dziesięć lat, dzięki czemu, kiedy nieuniknione nadeszło, chłopiec (osiągnąwszy wiek stu dziesięciu lat) odszedł spokojnie z tego świata, zostawiając karteczkę z informacją, że tylko Bóg ma prawo go obudzić.
4. "Dziecko Noego"
Czwarta historia chwyta za serce równie mocno. Opowiada o losach Josepha, Żyda, który trafia pod opiekę państwa de Sully, gdzie uczy się francuskiego i udaje siostrzeńca hrabiny, aby nie wpaść w ręce policji. Gdy zagrożenie wzrasta, chłopiec trafia do Mademoiselle Marcelle, aptekarki, która wykrada burmistrzowi kartki na jedzenie, aby wesprzeć ojca Ponsa, który uczy i wychowuje chłopców, "przechowując" w Żółtej Willi także Żydów, starając się ich ochronić przed bezwzględnymi hitlerowcami. Niestety Mademoiselle Marcelle została aresztowana, budynek ojca Ponsa także wkrótce został przejęty przez Gestapo. Trzy lata trwał koszmar, zanim Joseph znów trafił w objęcia rodziców, z których wyrwała go wojna. Joseph, jeden z nielicznych Żydów, którzy zostali przy życiu był jak Noe zabierający ocalałych na swoją Arkę. Musiał zaświadczać, że Żydzi istnieli i szerzyć ich przekonania, aby dać im możliwość dalszego istnienia.
5. "Zapasy z życiem"
W tej historii poznajemy Juna, zbuntowanego nastolatka, żyjącego w Tokio, który zmaga się z "alergią na cały świat". Za sprawą przechodnia, który mimo jego wątłej postury widzi w nim "grubego człowieka", trafia do szkoły sumoków. Tam, dzięki swojej ciężkiej pracy i wytrwałości nabiera pewności siebie, zyskuję pewność siebie i zaczyna odnosić sukcesy. Nie jest to typowa opowieść mająca zmotywować czytelnika do działania, przede wszystkim pokazuje jak ważna jest wiara we własne możliwości i upór w działaniu.
"Księga o niewidzialnym" zaszczepia w czytelniku nadzieję i skłania do refleksji. Naświetla ludzkie słabości, problemy oraz możliwości i sposoby radzenia sobie z nimi. Autor pisze prostym, wręcz dziecięcym językiem, trafiając w najczulsze punkty człowieka. Książka zdecydowanie warta jest przeczytania. Schmitt przypomina nam, co jest w życiu ważne. Pokazuje moc wiary, podkreśla wewnętrzną siłę człowieka.
Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Znak.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zostaw komentarz, będzie mi bardzo miło ;)
A jeśli blog Ci się podoba, zaobserwuj (na górze po prawej stronie).
Dziękuję, że jesteś ♥